De overgrote meerderheid van robotmaaiers gebruikt een begrenzingsdraad ter oriëntatie. Je moet deze rond het gazon leggen vóór de eerste opstart en, indien nodig, gebruiken om bedden of andere stukken uit te sluiten. De draad vormt dan een inductielus die voor de robot als een barrière fungeert, waar hij niet overheen mag. Het is mogelijk de draad zowel bovengronds als ondergronds te leggen. Wat zijn de respectieve voor- en nadelen van deze twee manieren van installatie?
De begrenzingsdraad begint en eindigt bij het laadstation van de robotgrasmaaier. Van daaruit gaat een zwak elektronisch signaal uit, dat niettemin voor de robot waarneembaar is en een magnetisch veld opwekt - en zo als oriëntatie voor het apparaat dient.
Om te zorgen dat dit signaal zonder fouten wordt overgebracht, is het belangrijk rekening te houden met de door de fabrikant opgegeven maximale lengte. Hoewel je afzonderlijke draden met elkaar kunt verbinden om de afstand van een enkele draad verder te vergroten, is er een maximum aan de totale afstand.
Zowel voor het leggen van de draad bovengronds als ondergronds, is het aan te bevelen het gazon eerst nog eens heel kort te maaien. Dit maakt het gemakkelijker oneffenheden te vinden en vereenvoudigt het aanbrengen van de draad later.
De begrenzingsdraad bovengronds leggen is duidelijk de gemakkelijkste optie. Hier hoef je de draad alleen maar vast te zetten met gazonspijkers op de juiste afstand van bedden en gazonranden. Het is essentieel dat de draad strak wordt gelegd, anders is er gevaar voor beschadiging door de robotmaaier. Al na een paar weken verdwijnt de draad in de grasmat en is niet meer zichtbaar.
Een voordeel van bovengrondse plaatsing is natuurlijk dat je schade snel en gemakkelijk kunt herstellen. Latere afstelling is ook gemakkelijker als de afstand tot de gazonranden iets moet worden veranderd.
Ondanks de hogere kosten heeft ondergrondse installatie ook zijn voordelen. De kabel wordt immers niet blootgesteld aan de weersinvloeden en kan niet worden doorgesneden door de robotgrasmaaier of tijdens het jaarlijkse verticuteren. En visueel is het altijd mooier als je de kabel vanaf het begin niet ziet.
Maar deze vereist eerst een klein kanaaltje waarin je de kabel legt. Dit kan bijvoorbeeld worden gemaakt met een graskantsteker, een oude hoekslijper of met een speciale machine in grote tuinen, en moet ongeveer 4 cm diep zijn. Als alternatief kan hij ook onder bestrating worden gelegd, bijvoorbeeld als die gekruist wordt. Theoretisch detecteert de robotmaaier het signaal op een diepte tot 20 cm.
In de praktijk echter geeft een begrenzingsdraad die op verschillende diepten is gelegd soms een iets minder nauwkeurige omtrek van de rand dan wanneer hij bovengronds is gelegd. Het is ook moeilijker een eenmaal gelegde draad bij te stellen, of het is raadzaam de draad eerst bovengronds te leggen en hem pas in te graven na een paar proefritten met de robotmaaier.
Voordelen | Nadelen | |
bovengrondse plaatsing |
|
|
ondergrondse plaatsing |
|
|
Conclusie
Zowel bovengrondse als ondergrondse plaatsing hebben hun voor- en nadelen. Beide varianten vereisen grote zorgvuldigheid om de werking van de robotmaaier goed te laten verlopen. Als je vanaf de eerste dag een visueel schone oplossing wilt, kun je de installatie van de begrenzingsdraad het beste overlaten aan een professionele installatiedienst.
Producten
Koop een Robomow
Robomow eigenaar
Sales & Support
Postbus 32
5240 AA Rosmalen
Telefoon:(+31) 738080374
Schrijf ons
Maandag - vrijdag
09:00 - 16:00