Kan de robotmaaier verschillende oppervlakken of zones maaien?

Twee, drie of zelfs meer grote en kleine zones, misschien verbonden door nauwe doorgangen of volkomen gescheiden zones met soms aanzienlijke verschillen in oppervlakte, zijn niet ongewoon in tuinen. Hoe werkt het dat de robotmaaier deze ook herkent en ze regelmatig aanpakt, zodat geen enkel hoekje van de tuin overwoekerd raakt? Er zijn verschillende manieren om dit te doen.

Hoofd- en secundaire oppervlakken, aparte zones

Aan de afzonderlijke grasvelden van je tuin kun je verschillende termen toekennen:

• Hoofdoppervlak (ook hoofdzone of hoofdgebied genoemd)
• Secundair oppervlak (of secundaire zone, subzone of secundair gebied genoemd)
• aparte oppervlakken (ook aparte zone of gebied genoemd)

De hoofdzone is meestal het grootste gebied waar je robotmaaier het grootste deel van zijn tijd zal doorbrengen. Dit is meestal ook de plaats waar het laadstation staat.
De secundaire zone is (aanzienlijk) kleiner dan de hoofdzone, maar er wel mee verbonden door een pad. Dit kan een smalle doorgang van gras zijn, maar een berijdbaar pad is ook geschikt als verbinding tussen de gebieden. De begrenzingsdraad omsluit ook de secundaire zone(s).
Een aparte zone daarentegen is niet toegankelijk vanuit de hoofd- of secundaire zone. Er is geen manier voor de robotmaaier om erbij te komen. De ruimtelijke omstandigheden bepalen of je de begrenzingsdraad van de hoofdzone kunt gebruiken of dat een aparte draad nodig is.

Welke robotmaaier is geschikt voor meerdere zones?

Niet elke robotmaaier is gespecialiseerd in het maaien van meerdere zones. Vooral als je tuin drie of meer zones heeft, loont het de moeite om je aankoop eens goed te bekijken.

Definitie van afgelegen beginpunten

Handig is in elk geval de mogelijkheid van verschillende afgelegen beginpunten. Hiermee definieer je extra beginpunten langs de begrenzingsdraad of geleidedraad, die de robot dan binnen de maaitijden met regelmatige tussenpozen aanpakt. Dit gaat vaak gepaard met de bepaling van hoeveel tijd hij dan aan de toegewezen oppervlak moet besteden.

De bediening van apparaten met een appbediening is bijzonder handig. Je kunt de robotmaaier gemakkelijk vanaf je mobiele telefoon programmeren.
 

Als de hoofdzone bijvoorbeeld 800 m² is en er is een secundaire zone van 200 m², programmeer je je robotmaaier om 80 procent van de tijd aan de hoofdzone en 20 procent aan de secundaire zone te besteden.

Navigatie via gps

Robotmaaiers die met gps zijn uitgerust, maken in de loop van de tijd een digitale kaart van de tuin, waardoor het niet meer nodig is om afgelegen beginpunten te programmeren. Dit is natuurlijk bijzonder handig, maar het heeft ook zijn prijs, want robotmaaiers met gps-functie zijn aanzienlijk duurder dan modellen zonder.

Het maaien van aparte zones

Terwijl de robotmaaier de secundaire zones onafhankelijk van elkaar aanpakt, is er toch een beetje fysieke inspanning nodig om afzonderlijke zones te bedienen. Als je de zone met dezelfde begrenzingsdraad hebt verbonden, zal de robot het niet eens merken als je hem van tijd tot tijd handmatig naar de andere zone verplaatst en daar blijft maaien.

Oppervlakken met elkaar verbinden

Bij het leggen van de begrenzingsdraad van de hoofd- en secundaire zones moet je bijna nergens rekening mee houden. Hier leg je de draad gewoon rond het hele oppervlak. Het is alleen belangrijk dat de doorgangen ongeveer een meter breed zijn, zodat het signaal elkaar aan weerszijden van het pad niet stoort en de robot zonder problemen door het smalle pad kan.

Aparte zones met gemeenschappelijke begrenzingsdraad

In het geval van aparte zones kan het leggen van de draad ingewikkelder zijn. Als de zone bijvoorbeeld aan de andere kant van het huis ligt, is het mogelijk de draad gewoon langs de dakgoot of door de kelder te laten lopen en zo dezelfde kabel te gebruiken. Je maakt dan gewoon een cirkel om de aparte zone en brengt de kabel via dezelfde weg terug naar de hoofdzone. Bij wijze van uitzondering speelt de afstand tussen het heen- en het terugtraject hier geen rol.

Een alternatief is het aanleggen van een doorgang indien de robot bijvoorbeeld een pad kan gebruiken om van het ene gebied naar het andere te komen. Om ervoor te zorgen dat hij hier niet blijft steken, biedt de lus of doorgangsregeling twee mogelijkheden om ervoor te zorgen dat de robot er snel doorheen beweegt.

Signaalzender of tweede laadstation

Als het niet mogelijk is de zones met een gemeenschappelijke draad te verbinden, zijn er twee mogelijkheden: een tweede laadstation kopen of een signaalzender gebruiken. Met een tweede laadstation is het goed mogelijk dat de robot telkens het nieuwe signaal moet leren. Dit is echter niet het geval met een signaalzender, zodat dit beslist de meest eenvoudige oplossing is. Maar dit is niet voor elk model beschikbaar.

Meerdere zones maaien met de robotmaaier is meestal geen probleem. Zelfs volledig ruimtelijk gescheiden zones kunnen in het maaiproces worden geïntegreerd. De enige doorslaggevende factor is de keuze van een geschikt model waarmee voldoende beginpunten kunnen worden geprogrammeerd of met gps is uitgerust.